Gebaseerd op klassieke verhalen van Sophocles en Ovidius maakte Cavalli een opera over de held Heracles. In 1660 ontbood kardinaal Mazarin de Venetiaan Cavalli naar Parijs om een opera met vijf bedrijven te schrijven bij het huwelijk van de zonne­koning Lodewijk XIV met Maria There­sia van Oosten­rijk.
Speciaal voor de opera werd er in de Tuilerieën een theater gebouwd met impo­sante hyper­moderne toneel­voorzie­nin­gen: de Salles des Machines, verreweg het aller­duurste dat ooit voor zo'n gelegenheid was opgezet - een enorme klus en de bouw liep dan ook (mede door de dood van Mazarin en intriges van Lully) aanzienlijke vertraging op: de opera kon pas twee jaar later werkelijk de bühne op.
Door hofcompo­nist Jean-Baptiste Lully en choreo­graaf Isaac de Benserade werden tussen de bedrijven door nog tientallen extra balletten als inter­mezzo inge­voegd, waar­door (tot grote woede van Cavalli) het stuk ruim zes uur ging duren! Het giganti­sche spek­takel, waarbij 50 dansers tegelijk kon­den worden verplaatst, was een groot succes: op de konink­lijke première volgden nog zeven reprises.

Een groot contrast met de megalomane opzet van de opera in de Salle des Machines vormt het ontroerende ingetogen slaapliedje Dormi O Sonno voor drie mannenstemmen in scene 6 van het 2e bedrijf.

Slaapscene uit de toneeluitvoering van Ercole Amante door de Nationale Opera in 2009
Dormi, dormi, o Sonno dormi 
Fra le braccia a Pasithea 
ninfa haver non ti potea 
più d'affetti a' tuoi conformi: 
Refr:
Dormi dormi O Sonno dormi 
O Sonno, O Sonno dormi

Dormi, dormi o Sonno dormi 
Sovra a te gli amori istessi 
lente movano le piume; 
e al tuo cor placido Nume 
Gelosia mai non appressi 
de' suoi rei sospetti i stormi. 
[vertaling volgt...]