Deze Baskische musicus studeerde aan de Universiteit van Salamanca en zong aan het hof van koningin Isabella van Castilië. Na haar dood diende hij haar erfdochter Johanna de Waanzinnige en in 1504 reisde hij met haar naar Vlaanderen. Op de terugweg raakte de koninklijke vloot in zwaar weer, wat hem een oponthoud van een paar maanden in Engeland bezorgde, in het gezelschap van de vlaamse componist Alexander Agricola. Terug in Spanje werd hij samen met deze en o.a. Pierre de la Rue lid van de zangkapel van Filips de Schone. Na diens plotselinge dood diende hij regent-koning Ferdinand van Aragon en vervolgens diens opvolger keizer Karel V als lid van de gezag­heb­bende Capilla Flamenca.
Al deze hoge posities maakten de Anchieta tot de belangrijkste Spaanse componist uit de vroege renaissance, meer nog dan zijn tijdgenoten Juan del Encina en Francisco de la Torre. Zoals gebruikelijk kennen we van hem voornamelijk religieuze werken, missen, magnificats en zo meer, maar daarnaast zijn van zijn hand ook een paar profane (spaanstalige) stukken bewaard gebleven. Con amores la mi madre is er een van: een loflied op de helende werking van de liefde. Vier eeuwen later zou de Catalaanse pianist/componist Fernando Obradors (1897-1945) op dezelfde tekst een prachtige moderne zetting maken, die bekend is geworden.

Con amores, la mi madre, 
Con amores me dormí; 

Así dormida soñaba 
Lo que el corazón velaba, 
Que el amor me consolaba 
Con más bien que merecí. 

Adormecióme el favor 
Que amor me dió con amor; 
Dió descanso a mi dolor 
La fe con que le serví 

Con amores, la mi madre, 
Con amores me dormí!