Eric Whitacre
Charles A.Silvestri
De componist  Als muzikaal eigenwijze jongeling werd Whitacre op high school nog uit het schoolorkest gezet, maar hij maakte al gauw naam. Nog tijdens zijn studie avantgarde-muziek aan het Juilliard conservatium ontstonden zijn beroemde koorwerken Cloudburst en Waternight.
Daarnaast componeert hij voor blazers, elektronische instrumenten en voor opera en film, maar als koorcomponist werd hij geliefd en geëerd over heel de wereld en vertolkt door de allerbeste koren. Tot in Venetië toe werden er koorfestivals aan zijn muziek gewijd.
De 'Whitacre-harmonieën' zijn merkwaardig en herkenbaar, en spreken altijd het gevoel aan. In dat opzicht lijkt hij wel op zijn even beroemde oudere collega Morten Lauridsen, maar zijn muziek is onmiskenbaar moderner en gewaagder.

Het lied  heeft een byzondere ontstaans­geschiedenis. Aanvan­kelijk com­po­neerde Whitacre in het jaar 2000 in commissie een koorzetting op Robert Frost's gedicht 'Stopping by woods on a snowy evening'. Het acht­stemmige werk werd enthousiast ontvangen. Helaas had Whitacre vergeten toestemming te vragen voor het gebruik van de tekst en toen de erven van Robert Frost uitvoering ervan tot het jaar 2038 blokkeerden, dreigde het stuk verloren te gaan. Dus werd Whitacre's vriend Charles A.Silvestri gevraagd een nieuwe tekst te schrijven. En zo geschiedde, zodat we het nu kennen onder de naam 'Sleep' - een van Whitacre's meest geliefde koorwerken. De nieuwe tekst doet de koorharmonie nog meer recht dan de oorspronkelijke: het stuk krijgt een welhaast hypnotiserend karakter, vooral bij een consequent volgehouden molto sostenuto.




Sleep

The evening hangs beneath the moon
A silver thread on darkened dune
With closing eyes and resting head
I know that sleep is coming soon

Upon my pillow safe in bed
A thousand pictures fill my head
I cannot sleep, my mind's aflight
And yet my limbs seem made of lead

If there are noises in the night
A frightening shadow, flick'ring light
Then I surrender onto sleep
Where clouds of dream give second sight

What dreams may come, both dark and deep
Of flying wings and soaring leap
As I surrender onto sleep
Sleep sleep sleep sleep
Slaap [ritmische vertaling] De avond hangt onder de maan En zilverzand bedekt de baan 'k Leg mijn hoofd neer, mijn ogen toe Ik weet - de slaap die komt eraan Knus op mijn kussen geen gevaar Zie'k duizend beelden doorelkaar Nog niet in slaap vervliegt mijn geest Toch lijkt mijn lijf als lood zo zwaar Hoor ik geluiden in de nacht Flikkerlicht en schimmen dreigen Dan neemt de slaap me in zijn macht Wordt klaarheid in de droom gebracht Welk duistere droom ook komen mag Met vliegensvlugge vleugelslag Als ik me neerleg bij de slaap Slaap slaap slaap slaap

Curiosum
Intussen is er op YOUTUBE toch een gezongen versie van het oorspronkelijke gedicht van Robert Frost beschikbaar, waarop te horen is dat Whitacre het arrangement hier en daar aan de nieuwe tekst heeft aangepast; bijvoorbeeld, in de eerste versie is de aangehouden sopraanstem aan het eind afwezig. Zelf zegt Whitacre hierover, dat het hem bij de nieuwe tekst duidelijk werd hoeveel gebreken de eerste koorzetting eigenlijk vertoonde...